این نوشتار میکوشد با رویکردی توصیفی ـ تحلیلی و با استناد به مؤلفههای «گفتمان انتظار»، نقش این آموزه را در مهندسی «فرهنگ مقاومت» به تصویر بکشد و این فرضیه را محک بزند که گفتمان انتظار، در نهادینهسازی فرهنگ مقاومت در جامعه نقشبنیادینی ایفا میکند. این گفتمان ظرفیتها و قابلیتهای متعددی در احیا و تجدید حیات فرهنگ مقاومت در میان مسلمانان دارد.
این نوشتار ضمن رد رویکرد «سکولار» به فرهنگ، درصدد اثبات نقش آموزههای دینی در فرهنگ است. نکته ظریف و قابل توجه در این رویکرد آن است که دین، مبانی، اصول و جهات کلّی فرهنگ را متذکر شده است.
تبیین پیوندهای دوسویه انتظار و فرهنگ مقاومت، آغازگاهی است که این پژوهه برای ارائه تصویری روشن از بحث برمیگزیند. پیجویی در نصوص دینی و متون معتبر، چنین میرساند که گفتمان انتظار، بر نظام بینشی، گرایشی و منشی فرهنگ مقاومت تأثیرگذار است. امیدواریم در پژوهشهای دیگر ابعاد دیگر این مسئله، به شکلی روشمند و از چشماندازهای گوناگون مورد مداقه قرار گیرد.